Boek recensie: Boyfriend Material 🐄🐄🐄

Howdy!
Nu de boekenwinkels weer open zijn kon ik het niet laten om even een bezoekje te brengen. Bij mijn zo geliefde Lovink kocht ik afgelopen week Boyfriend Material, een boek waar ik reikhalzend naar uit heb gekeken, vandaag wil ik jullie daar meer over vertellen.

Algemene informatie
Boyfriend Material is geschreven door Alexis Hall
Het heeft 448 bladzijdes en is (in vertaling door Marijne Thomas) uitgeven door Zomer & Keuring in 2021
Boyfriend Material valt binnen het genre New Adult en wordt verteld vanuit de personale verteller perspectief.

In Boyfriend Material volgen we Lucien “Luc” O’Donnell. Zoon van twee voormalige rocksterren, waarvan er eentje bezig is met zijn comeback, de ander kijkt Dragrace met haar buurvrouw. Luc’s imago is niet al te best en als hij door het zoveelste schandaal zijn baan dreigt te verliezen zit er maar een ding op. Hij moet op zoek naar het perfecte vriendje. Daar is Oliver, de advocaat die alles voor elkaar lijkt te hebben en zo zijn eigen redenen heeft om een neprelatie aan te gaan. Nu zijn Luc en Oliver in alles verschillend, dus hoe lang is deze relatie vol te houden, zelfs als ze doen alsof? Ze doen alsof, toch?

Trigger warning voor de volgende onderwerpen:
– Emotioneel misbruik
– Homofobie
– Ziekte van een ouder
– Eetstoornissen

Recensie
Ik ging extreem optimistisch dit boek in. Het werd vergeleken met Red, White and Royal Blue, wat ik een geweldig boek vond. Helaas viel Boyfriend Material flink tegen. Dit kwam door twee redenen:
1. Dit is het soort boek dat 100 bladzijdes korter had kunnen zijn als de hoofdpersonages in hadden gezien dat een bezoekje aan een therapeut een goed idee was. Het was een eindeloze herhaling van ‘ja maar…’
2. De vertaling was ronduit slecht.

Vooral het tweede punt is echt een dealbreaker, ik vind het normaal niet erg om vertalingen te lezen – Erica Disco heeft goed werk geleverd met Rood, Wit en Koningsblauw – maar dit was gewoon niet te doen. Het boek speelt zich af in het Verenigd Koninkrijk, maar de vertaler maakt de hele tijd verwijzingen naar Nederlandse dingen.

“Ik eet champignons, het is niet alsof ik aan de Euromast slinger en Can’t take my eyse off you zing.”

– Alexis Hall, Boyfriend Material, hoofdstuk 37

Sorry maar wat doet de fucking Euromast in een boek dat zich in Londen afspeelt? Er worden ook meerdere verwijzingen gemaakt naar Friesland (waarvan ik betwijfel of de gemiddelde Engelsman het bestaan wel van af weet) en er worden meerdere bekende Nederlanders genoemd.
Als ik een boek vol met Nederlandse dingen wil lezen pak ik wel een Nederlandse auteur. Hierdoor ga ik in het vervolg wel twee keer nadenken voordat ik een vertaling van deze uitgeverij/vertaler ga lezen.

Terugkomend op punt een, ik ben dol op een slowburn maar jezus wat duurde het lang voordat het verhaal een beetje lekker op gang kwam. Het was een eindeloze herhaling van, ‘ik vind hem leuk, maar…’ wat me echt een beetje de neus uitkwam.
Ik dacht ook dat het een Young Adult was, tot ik er in het tweede hoofdstuk achterkwam dat Luc 28 is. Dat was een foutje van mij, maar ik moest wel even een momentje nemen toen ik me realiseerde dat Luc tien jaar ouder was dan ik dacht dat hij was.

Het boek is wel heel erg grappig, ik heb op meerdere momenten hardop gelachen, vooral de scenes tussen Luc en zijn collega’s waren erg grappig. Alex is verwender en veel te kakkerig dan goed voor hem is.

“Zeg James, tikje benarde situatie. Het lijkt er op dat ik per ongeluk een vegetariër heb meegebracht.”

– Alexis Hall, Boyfriend Material, hoofdstuk 17

Verder is het boek lekker divers, Luc’s vriendengroep – die ongetwijfeld mijn favoriete aspect zijn uit het boek – bestaat uit een verschillend groepje die op een of andere manier goed bij elkaar passen. Alleen het feit dat een homostel allebei dezelfde naam hebben – ze luisteren allebei naar James Royce- vond ik nogal een stom detail, want je weet niet wanneer wie van de twee James’ iets zei, waardoor ze eigenlijk meer één personage waren in plaats van twee. Beetje jammer.

In conclusie was Boyfriend Material een tegenvaller, als ik hem in het Engels had gelezen had ik hem waarschijnlijk een stuk leuker gevonden. Het boek krijgt van mij dan ook drie koetjes 🐄🐄🐄

So long,
Billy