Boekrecensie: De Bedrogene 🐄
Howdy!
Na een jaar wachten is het vervolg op de Beminde eindelijk uit. Nu was dat boek – van de hand van Kiera Cass – niet echt een denderend succes, maar gezien het open einde wilde ik toch het vervolg lezen. Helaas was de Bedrogene ook alles behalve een fijne ervaring. Vandaag vertel ik jullie daar meer over.
Algemene informatie
De Bedrogene, geschreven door Kiera Cass heeft 250 bladzijden en is uitgegeven door Best of YA. Het boek valt binnen het genre YA en is geschreven in een personale verteller perspectief. Ik las dit boek in het Nederlands.
In de Bedrogene volgen we Hollis. Na de gebeurtenissen in het voorgaande boek is de wereld van Hollis ingestort. De spanningen tussen Isolte en Coroa nemen steeds meer toe en Hollis weet niet meer waar en bij wie ze thuishoort.
Trigger Warning voor de volgende onderwerpen:
– Oorlog
– Moord
– Ziekte
– Dood van een kind
Recensie
Ik dacht niet dat het mogelijk was. Maar ik vind een boek nog slechter dan The Great Gatsby. Hollis hele persoonlijkheid is het feit dat ze nergens wat van snapt, maar iedereen schijnt dat schattig te vinden. Alles komt op een of andere manier op zijn pootjes terecht, terwijl de dingen die Hollis doet in een realistischer scenario tot een oorlog zou kunnen lijden. En in alle eerlijkheid vraag ik me af waarom de pleuris niet elk hoofdstuk uitbrak.
Kijk, ik snap dat het geen realistische setting moet zijn, want het is een Young Adult novel, maar.. HOE
Gewoon HOE??
Het boek was uiterst voorspelbaar, ik heb de Beminde herlezen voordat ik hieraan begon en ik wist op bladzijde 1 van de Bedrogene al hoe dit zou aflopen.
Don’t get me wrong, ik heb heel erg genoten van Cass’ andere werk, maar dit was het gewoon niet. Er waren een aantal quotes die ik leuk vond, ik zal zelfs toegeven dat ik een enkele keer heb gelachen, maar het was 250 pagina’s lijden.
“En wanneer koning Quinten overleed, zoals alle stervelingen uiteindelijk doen, moest íémand de troon bestijgen.”
Kiera Cass, de Bedrogene, hoofdstuk 1
Ik kan niet te diep ingaan op mijn grootste irritatie, want iets met spoilers. Maar what the fuck was dat einde? Dit was ongetwijfeld het slechtste boek wat ik ooit onder ogen ben gekomen. De personages waren niet relatable, de hele setting was verwarrend en iedereen laat zijn normen en waarden heel snel gaan als het hen beter uit komt. Waar is de standvastigheid in mensen? Of veranderd iedereen zo snel van mening als dat betekend dat ze dick kunnen krijgen?
Dit is het punt dat ik de recensie langer wil maken, want ik houd er niet van als ik ze zo kort maak. Maar ik weet gewoon niet wat ik nog meer zou moeten zeggen?
Hollis was vervelend.
Het liefdesverhaal sloeg zo nergens op.
Het einde was extreem ruk.
Lees gewoon de Selectie serie, die is vele male beter.
De Bedrogene krijgt van mij dan ook één koetje 🐄
Een unicum, want dat heb ik nog nóóit eerder gedaan.
So Long,
Billy