Boekrecensie: Ketting van Goud 🐄🐄🐄
Howdy!
Een fantasywereld waar ik al jaren over wil lezen is de Shadow Hunter wereld. Ik ben ooit wel begonnen, maar op een of andere manier kwam het er maar niet van. Dus toen VIB Young Adult vroeg ik interesse had om Ketting van Goud van Cassandra Clare te lezen leek dit me de gelegenheid om daar eindelijk eens aan te beginnen.
Ik ben met goede moed begonnen aan de Infernal Devices, de boeken die zich voor de Laatste Uren serie afspelen, maar door drukte op school en stage kreeg ik deze niet uit voordat Ketting van Goud op de deurmat viel. Dus met de kennis die ik in de eerste 7 uur van het luisterboek van Clockwork Angel heb opgedaan ben ik dan eindelijk begonnen aan het werk van Cassandra Clare. Daar vertel ik jullie graag meer over.
Algemene Informatie
Ketting van Goud is geschreven door Cassandra Clare. Het boek heeft 608 bladzijdes en is (in vertaling door Lia Belt) uitgeven door Luiting Sijthoff in september 2021.
Ketting van Goud is het eerste boek in de Laatste Uren serie en speelt zich na de Infernal Devices af, maar vóór Mortal Instruments. In dit boek volgen we Cordelia, die naar Londen reist om te trainen met haar toekomstige Parabatai en jeugdvriendin Lucie. Haar nieuwe leven wordt ruw verstoord door de aanvallen van demonen op de stad en Cordelia en haar vrienden gaan op onderzoek uit, voordat het te laat is.
De serie is dus een vervolg op een eerder werk van Clare en bevat spoilers voor de Infernal Devices, omdat ik deze dus niet heb uitgelezen weet ik al dat een aantal mensen zullen gaan hemelen, trouwen of nooit meer zullen praten.
Trigger warning voor de volgende onderwerpen
– Drankmisbruik
– Dood
– Geweld
– Seksisme
– Manipulatie
– Trauma
Recensie
Okay dus, ik ben alles behalve bekend met de Shadowhunters wereld, ik heb ooit de eerste twee delen van de Mortal Instruments gelezen, en dan de helft van dat andere boek, maar ohh wat was dit leuk! Ik ben na het lezen van Ketting van Goud zeker van plan om de andere werken van Clare ook te lezen. OH EN KIJK HOE MOOI HET BOEK IS! Er zit zelfs een artwork in!
Het boek leest snel, ik vloog door de hoofdstukken heen. Deze beginnen ook elke keer met een stuk uit een gedicht of boek, dat vind ik een erg leuk detail. Ik was al snel dol op James Herondale en zijn beste vrienden. Ze waren zo heerlijk ‘boys will be boys’ en ik heb regelmatig hardop gelachen. Ik ben gewoon heel erg dol op vriendschappen tussen mannen en jongens die niet bang zijn om te zeggen hoeveel ze om elkaar geven.
Thomas zuchtte. ‘Altijd ben ik degene die eindigt als assistent van Christopher.’
Cassandra Clare, Ketting van Goud
‘Omdat jij opmerkelijk goed bent in het ontwijken van explosies,’ zei James, ‘en ook omdat je kunt vloeken in het Spaans.’
‘Wat heeft dat voor nut,’ vroeg Thomas.
‘Geen, maar Christopher vind het leuk.’
Ik vond vooral de relaties tussen de personages onderling ook erg mooi. Iedereen is op een bepaalde manier met elkaar verbonden, omdat ze familie van elkaar zijn, voor elkaar werken of gewoon heel goed bevriend zijn. Een soort found family, maar dan met een beetje ‘echte’ familie er doorheen. Daar ga ik gewoon heel erg goed op. Sommige personages lijken ineens heel anders dan ze zich voordoen, ik heb meerdere keren het boek even neergelegd omdat ik me verbaasde over de acties van sommige mensen.
Het verhaal is spannend en de vecht scenes erg goed geschreven, het is dat ik meestal liggend lees, maar anders had ik op het puntje van mijn stoel gezeten.
Het boek zit boordevol mooie citaten, ik vloog ook door mijn tapjes heen om dingen te markeren. Ik heb zelden zo veel getapt.
‘Liefde gaat niet altijd naar mensen die het verdienen.’
Cassandra Clare, Ketting van Goud
Ik merkte wel dat de hoofdstukken nogal lang waren. Ik vind het niet prettig om halverwege te stoppen, maar het was nog wel een opgave om een hoofdstuk uit te lezen als ik eigenlijk iets anders moest gaan doen.
Tevens is de Schaduwjagers wereld is complex en ik heb regelmatig even terug gebladerd omdat ik het even niet snapte. Iets van een lijstje met wie bij wie hoort was fijn geweest, een beetje zoals George R.R Martin dat altijd doet. Maar de verwarring is ook een beetje mijn eigen schuld, ik was te koppig om eerst de andere boeken te lezen. Ik ga in ieder geval weer lekker verder met de Infernal Devices en uitkijken naar het tweede deel van de laatste uren serie.
Ketting van Goud krijgt van mij dan ook drie koetjes, 🐄🐄🐄
Al sluit ik niet uit dat ik het in de toekomst zal ophogen naar vier als ik meer kennis heb over de Schaduwjagers wereld, maar om nu een koetje doormidden te hakken vind ik ook zo zielig.
Ik wil Luiting Sijthoff hartelijk bedanken voor het recensie exemplaar.
So long,
Billy
Eén reactie
Pingback: