Boekrecensie: het Geheim van het Nachtegaal-bos🐄🐄🐄🐄

Howdy!
Een paar maanden geleden ontving ik van Gottmer het boek De Geest en het Meisje van Lucy Strange. Een boek waar ik enorm van heb genoten, een recensie vind je hier. Dus toen Gottmer vroeg of ik ook interesse had in de andere boeken van Strange wist ik niet hoe snel ik moest terug mailen.

Vandaag vertel ik jullie graag iets meer over de laatste van die twee boeken die ik van de lieve mensen van Gottmer heb ontvangen, het Geheim van het Nachtegaalbos.

Algemene informatie
Het Geheim van het Nachtegaalbos is geschreven door Lucy Strange. Het boek heeft 315 bladzijdes en is (in vertaling door Aleid van Eekelen-Benders) uitgegeven door Gottmer Kinderboeken in 2018. Het Geheim van het Nachtegaalbos alt binnen het genre Jeugd/Middle Grade en wordt verteld uit een personale verteller. Het is een standalone.

In Het Geheim van het Nachtegaalbos volgen we Henrietta. Ze is twaalf jaar oud en net verhuisd naar een oud huis aan zee. Haar broertje Robert is nog maar kort geleden overleden en de familie heeft het er erg moeilijk mee, vooral Henrietta’s moeder, die maar niet uit bed komt en onder behandeling is van een mysterieuze dokter.
Om te ontsnappen trekt Henrietta graag het bos achter het huis in, waar ze Mot ontmoet, een vreemde vrouw die haar gekke verhalen verteld. Henrietta weet niet meer wat of wie ze moet geloven, wat is er gaande in het huis?

Trigger warning voor de volgende onderwerpen:
– Ontvoering
– Mishandeling
– Geweld
– Dood van een kind
– Depressie
– Verlating

Recensie
Ik merkte wel gelijk dat dit boek het debut is van Strange. Hij voelt minder sterk en ik vond hem over het algemeen minder goed dan de andere twee boeken die ik van haar heb gelezen. Neemt niet weg dat dit boek alsnog staat als een huis en ik me er in een sneltreinvaart doorheen heb gewerkt. Op een of andere manier vlieg ik door de boeken van Strange heen omdat ze gewoon zó lekker weglezen!

Dit boek is een stuk emotioneler dan de andere, wat ik op een bepaalde manier ook wel fijn vond. Ik ben sowieso wel van de tranentrekkers en deze stelde niet teleur.

‘Misschien is dat wat verdriet is,’ zei Mot, ‘verdriet is domweg geamputeerde liefde.’

Lucy Strange, het Geheim van het Nachtegaalbos

Zoals ik al in mijn recensie over Ons Kasteel aan Zee aangaf (die je hier kunt lezen) lijken kleine dingen in het boek aan het einde ineens heel erg belangrijk. Ik probeer bij de boeken van Strange altijd heel erg op te letten om het mysterie zelf te kunnen ontrafelen.

De hoofdpersonages in de boeken van Strange zijn altijd stoere meiden die stevig in hun schoenen staan, waardoor ik de boeken uitstekend geschikt vind voor een jonger publiek, het zijn goede rolmodellen die niet bang zijn om te zeggen waar het op staat. Het is verademend om eens een boek te lezen waarin de hoofdpersoon niet compleet nutteloos is en alles aankomt op de mannelijke tegenhanger – die er trouwens in dit boek niet inzit – ik vind het een beter voorbeeld voor de jeugd en dat vind ik erg prettig.

‘Een kort leven is nog steeds een leven Henrietta. Daar heb ik veel over nagedacht, Een kort leven brand kort maar fel… Als een stralende ster.’

Lucy Strange, het Geheim van het Nachtegaalbos

Tevens bevat ook dit boek leuke illustraties bij de hoofdstukken, ik vind deze zelfs nog mooier dan die in Ons Kasteel aan Zee.
Ik vond ook de dynamiek tussen Henrietta en haar familie ook erg mooi om te lezen, ze waren allemaal goed uitgewerkt en de relaties onderling waren erg mooi om te lezen.


Ik denk dat we inmiddels wel kunnen concluderen dat ik dol ben op de boeken van Strange. Het Geheim van het Nachtegaalbos krijgt van mij dan ook vier koetjes 🐄🐄🐄🐄

Ik wil de lieve mensen van Gottmer weer van harte bedanken voor het opsturen van het boek, ik heb er weer heel erg van genoten.

So Long,
Billy

Je kunt het boek hier bestellen
Bol.com
Amazon (partnerlink)
Of natuurlijk bij de lokale boekhandel.